Week 7

Vrijdag 22-2-2019

Omdat ik gisteren geen vrijwilligerswerk kon doen omdat er geen plek meer was, was ik van plan om vandaag te gaan helpen bij een ander project van de voedselbank. Maar helaas: daar hadden ze ook al genoeg mensen voor. Ik heb me wel meteen opgegeven voor volgende week om herhaling te voorkomen maar ik moest dus iets anders verzinnen voor vandaag. Het leek me leuk om alvast broodjes te halen voor van het weekend voor bij het ontbijt. Omdat ze de vorige keer zulke lekkere broodjes hadden bij Kobeya Fresh Bakery zocht ik een filiaal van hun in de buurt op. Er zat een winkel in Soshigaya, een plaatsje waar ik nog niet eerder was geweest. Normaal nemen we altijd de trein in de richting van Shinjuku maar hiervoor moest ik de andere kant op met de trein. Interessant om eens te zien wat er die kant op allemaal zit. Het station leek een exacte kopie van dat van Umegaoka te zijn. Je liep vanaf het station meteen een hele lange winkelstraat in. Bij de bakker hadden ze lang niet alle broodjes die ze in de andere zaak wel hadden maar ik had toch lekkere dingen uitgezocht. Voor Nick weer croissantjes en voor mezelf iets wat op een krentenbol leek en een broodje met rode bonen (dat is hier een normale snack). Verder was er niet veel te beleven; hoe verder je van Shinjuku af gaat, hoe minder toeristisch en gewoner de steden worden. Ik ben nog wel naar het park gelopen maar ook daar was het kaal en uitgestorven. Ik heb er in de zon zitten lezen totdat die achter de huizen verdween en ging daarna terug naar Umegaoka. 

Zaterdag 23-2-2019

We ontbeten met de broodjes die ik had meegebracht en daarna zijn we naar Shinjuku gegaan. Daar hebben we weer gebowld, wat bij mij veel beter ging dan de vorige keer (ook al had Nick weer gewonnen). We gingen ergens anders wat drinken totdat het tijd was voor de film waar Nick al kaartjes voor had gehaald: Alita Battle Angel, gebaseerd op een Japanse manga uit de jaren '90. Het was een spectaculaire film met veel actie. Daarna waren we allebei best moe; het voelde alsof we zelf hadden gevochten, haha, dus gingen we maar terug naar Umegaoka. 

Zondag 24-2-2019

 Vandaag hadden we lekker lang uitgeslapen. Na het ontbijt was Michiel, een van Nick's beste vrienden, online (hij woont in Amerika) en samen met hem en zijn vriendin hebben we wat spelletjes gedaan en gepraat. Daarna zijn we naar Shimo-Kitozawa gegaan omdat Nick wat nieuwe kleren nodig had. We besloten om er naartoe te lopen zodat we ook nog wat beweging zouden krijgen. We liepen toevallig via de Kitazawa River Greenway; de eerste plek waar ik in mijn eentje naartoe was gegaan. Toen vond ik dat heel spannend, nu lijkt dat een beetje belachelijk ;-) . Na een flinke wandeling kwamen we aan. Ik was al eerder in Shimo-Kitazawa geweest toen ik dat Totoro gebakje ging eten, dus ik herkende het een beetje. Er zitten super veel leuke boetiekjes met tweedehands kleding en daar staat de stad ook bekend om. Ik had een hele leuke trui zien hangen maar omdat we voor Nick gingen winkelen, hoefde ik er niet per sé naartoe. Bij de Uniqlo, vergelijkbaar met de H&M, vonden we voor hem een aantal mooie items. Daarna gingen we naar een curryrestaurant met vegetarische opties. Het was er erg gezellig en er hingen posters met 'Hoegaarden wit bier'. Leuk om opeens iets in het Nederlands te zien  ;-) . Ik kreeg een curry met 14 soorten groenten. Je kon kiezen uit pittigheidsgraad 1-10. Ik had 2 gekozen en Nick ging voor 3. Hij gaf aan dat we niet voor een hoger getal hadden moeten gaan, dus kun je nagaan hoe heet 10 moet zijn! We bestelden er ook rijst bij, waarbij je kon kiezen uit klein, middel of groot. Nick vertelde dat de prijs voor alle groottes gelijk is omdat ze er hier van uit gaan dat je precies bestelt wat je nodig hebt. Na het eten gingen we naar het spelletjescafé waar we al een keer eerder waren geweest. We kozen voor de spelletjes die ook een Engelse handleiding hadden. Daarna waren we allebei moe maar voldaan en gingen we terug - met de trein. 

Maandag 25-2-2019

Omdat ik de trui toch niet uit mijn hoofd kon zetten, was ik vandaag weer naar Shimo-Kitazawa gegaan. Helaas hadden ze hem al niet meer, of ik kon hem gewoon niet meer vinden. Jammer, maar dan zal hij wel niet voor mij bestemd zijn geweest. Ik heb nog wel leuk rondgesnuffeld in allerlei andere zaakjes. Op een gegeven moment wilde ik iets gaan eten. Ik had een lunchroom opgezocht maar eenmaal daar aangekomen hing er een briefje op de deur dat die precies vandaag gesloten was. Weer geen geluk. Dat gaf uiteindelijk niks, want ik kwam terecht bij een heel leuk ander plekje. Het lag een beetje achteraf verscholen tussen de andere gebouwen en er stond een kat op het reclamebord met de tekst 'home made pie', dus dat zag er goed uit. Het was er heel schattig en het leek nog het meeste op een huiskamer. Het was van een ouder echtpaar en je kon zo hun keuken in kijken (dus misschien was het wel echt hun huis?) en ALLES had een kattenthema. Schilderijen, beeldjes, kussens, het servies, noem maar op. Zelfs de pannenlappen hadden de vorm van kattenpootjes. Er was ook een plek waar hun eigen katten konden zitten als ze dat wilden maar die kwamen helaas niet kijken. Het was heel fijn om te zitten lezen met thee en een taartje in deze kattenhuiskamer. Voor herhaling vatbaar! 

Dinsdag 26-2-2019

Vandaag was het een saaie grijze dag. Ik voelde me 'meh'; er was niks aan de hand en toch had ik nergens zin in. Ik ben er alleen uit gegaan om boodschappen te doen. Wat wel super leuk is: Nick stuurde een berichtje dat een collega een tripje naar de bergen organiseert voor alle expats (niet-Japanners) en dat ik ook mee mag. Super lief! We krijgen een aparte kamer in het hotel (wat wel zo fijn is) en er is ook een onsen (warmwaterbron). En we gaan snowboarden! Dat is voor ons allebei de eerste keer maar we kunnen vast wel beginnen op een beginnersheuvel :-) . En dan maak ik toch nog sneeuw mee hier. Het is in het weekend van 16 en 17 maart; leuk om naar uit te kijken! 

Woensdag 27-2-2019

Ik had ergens gelezen dat er hier in de buurt op loopafstand een ruïne ligt van een kasteel, dus die wilde ik graag gaan bezoeken. Helaas werkte het weer niet mee; de dag begon grijs en koud en in de loop van de dag ging het ook nog regenen. Niet echt de ideale omstandigheden om opgravingen te gaan bezoeken. Dat moet dus even op zich laten wachten. Vandaag heb ik me dus ook grotendeels binnen vermaakt. 's Avonds trotseerde ik alsnog de regen om met Nick weer ramen te gaan eten, iets wat een wekelijks ritueel is geworden. De koks weten zelfs al wat we bestellen, haha. 

Donderdag 28-2-2019

Vandaag regende het mogelijk nog harder maar ik moest er wel doorheen omdat ik eindelijk weer kon gaan helpen bij het obento lunchbox project van Second Harvest Japan. Er waren nu bijna geen vrijwilligers - gek hoeveel dat verschilde met vorige week. Naast mij waren er nog vier anderen, die allemaal bij het Hilton Hotel werkten, en ze waren er allemaal voor het eerst. Ik was er voor de tweede keer en ik hielp de twee vaste medewerkers van Second Harvest met het geven van instructies. Zo snel kan het gaan ;-) . Twee van de Hilton vrijwilligers spraken Engels dus daar heb ik tussendoor veel mee lopen kletsen, wat heel gezellig was. Uiteindelijk hebben we weer meer dan honderd lunchboxen gemaakt, dit keer met rijst, ei, ebi furai (gebakken garnaal), selderij en aardappelpuree. Ik vond het super fijn om weer samen met anderen voor een goed doel bezig te zijn. Ik heb één van de vrijwilligers zelfs een nuttig trucje geleerd. We moesten maskertjes op en zijn brilglazen besloegen. Ik vertelde hem dat ik daar ook last van had gehad toen ik ziek was en dat als je de bovenkant van het maskertje omvouwt, dat je glazen dan helder blijven. Hij zei: 'Nou woon ik al vijf jaar in Japan en jij nog geen twee maanden, en toch weet jij al veel meer dan ik'. Tja... O:-) 

Veel liefs! 

Maroussia xxx