Week 12

4 april 2019 - Setagaya, Japan

Vrijdag 29-3-2019

Vandaag was weer een typische niksdoen-dag. Ik was overdag energie aan het sparen voor 's avonds omdat ik dan naar Nick's werk toe zou gaan, zodat we van daaruit naar de Meguro Rivier konden gaan om de kersenbloesems te gaan bekijken die nu wel uit moesten zijn. Zie je daar nog wat van in het donker, hoor ik u denken. Jazeker, want tijdens het sakura seizoen wordt de hele wandelroute langs de rivier belicht met lampionnen en schijnwerpers. Een hele andere belevenis dan overdag. Helaas appte Nick me 's avonds dat zijn werk uitliep en dat hij daarna liever gewoon direct terug zou gaan, wat ik helemaal begreep. 

Zaterdag 30-3-2019

 Maar niet getreurd, want vandaag gingen we gewoon voor poging 2! Eerst gingen we naar een park vlakbij Shinjuku waar ze ook kersenbloesem hadden. Ondanks dat het erg fris was, zat het park vol met mensen die zaten te picknicken onder de bomen. Families, vrienden, collega's; allemaal hadden ze drinken en snacks mee genomen. Het zag er erg gezellig uit. Daarna liepen we door naar Shinjuku. Onderweg kwamen we een tussen de wolkenkrabbers verstopte tempel tegen. Daar hadden ze een klein altaartje en wat heel grappig was: iemand had bij het heiligenbeeld een zakje met snacks en een blikje drinken gezet, zodat deze ook mee kon doen aan de kersenbloesempicknick... :-) In Shinjuku aten we weer bij Ripple; dit keer ging ik voor de falafel burger en natuurlijk weer voor de lekkere huisgemaakt citroenlimonade. Na het eten begon het donker te worden en vertrokken we richting Meguro. In het donker kon ik de weg niet goed vinden en dus achtervolgden we een stelletje dat duidelijk ook naar de rivier ging. Het kon uiteindelijk niet missen want de hele rivier werd inderdaad geflankeerd door kersenbomen die nu in volle bloei stonden en eindeloze slingers met lampionnen eraan. Zo mooi om te zien. We hebben de hele route afgelopen en dat was een heel eind, zeker toen het op een gegeven moment begon te regenen. Onderweg dronken we een bekertje warme chocolademelk met een sakura wafeltje erin om een beetje op te warmen. Daarna was het nog flink doorstappen naar het dichtstbijzijnde station - inmiddels in de stromende regen. Maar het was het zeker waard. 

Zondag 31-3-2019

We besloten om het vandaag iets rustiger aan te doen aangezien we gisteren zoveel hadden gelopen. We speelden weer wat spelletjes met Michiel en Emily en Céline (een vriendin van Emily). Daarna wandelden we naar Shimo-Kitazawa om daar wat te gaan lunchen. Op de Kitazawa Greenway waren ook veel mensen aan het picknicken onder de kersenbomen. Wij aten wat in het café met het kattenthema waar ik al eerder was geweest; ik ging voor een stukje cheesecake en een melon soda float (meloenlimonade met een bolletje ijs erin) en Nick had een curry met rijst en een kopje koffie. Daarna liepen we weer terug naar Umegaoka. 's Avonds hadden we geen zin om boodschappen te doen dus hielden we een 'restjesdag'. ;-) 

Maandag 1-4-2019

En toen was het alweer april! (geen grapje). Vandaag besefte ik mij ook dat dit voor mij de laatste 'hele week' hier in Tokyo zou zijn... Opeens lijkt het dan toch heel snel te zijn gegaan... :-( Het weer was ook stom; grijs en koud, dus ik had geen zin om ergens naartoe te gaan. Ik had wel in de 'westerse toko' hier tortellini gevonden, dus dat maakte het een klein beetje goed. Op de valreep nog even wat anders dan rijst met tofu en groenten. :-)

Dinsdag 2-4-2019

 Ook vandaag was het weer grijs en koud, maar ik ging er toch maar op uit (zo lang het nog kan, hè). Ik ging naar Shibuya, waar het altijd druk is, om lekker rond te neuzen in allerlei winkels. Dat was toch binnen, dus dan maakt het niet uit wat voor weer het is. 's Avonds liep Nick's werk weer zo uit dat we pas na 21:00 uur konden eten! :-O Hij appte onderweg dat het wel erg laat was om nog te gaan koken, dus kozen we (net zoals bijna alle Japanners) voor de makkelijke oplossing: ergens snel iets eten. En ramen gaat er bij ons altijd wel in, maakt niet uit welk tijdstip het is. ;-)  

Woensdag 3-4-2019

Gelukkig scheen vandaag de zon weer. Alles ziet er dan nét iets mooier uit. Ik wandelde naar de Gotokuji Tempe die niet al te ver van Umegaoka vandaan ligt. Deze tempel staat bekend om de maneki neko, oftewel de 'wenkende kat', die wij beter kennen als de lucky cat die je vaak in restaurants en winkels ziet. Het zou bij deze tempel zijn geweest dat een rijke landheer onder een boom schuilde tegen onweer. Een kat van een arme priester lokte de landheer de tempel in en enkele ogenblikken daarna werd de boom getroffen door bliksem. Als dank dat de kat zijn leven had gered, maakte de landheer de tempel rijk en succesvol. Toen de kat stierf, werden er beelden van hem gemaakt omdat hij de aanstichter van het succes was geweest. Ook nu zijn er nog superveel kattenbeeldjes te vinden rondom de tempel; alleen zijn die allemaal achtergelaten door mensen die willen dat hun wensen worden vervuld. 's Avonds heb ik met mama en papa ge-Skype't, voor de laatste keer vanaf Japanse bodem...

Donderdag 4-4-2019

Vandaag was het ook de laatste keer dat ik ging helpen bij Second Harvest Japan. Het was er gezellig druk en alle Japanners die er waren, spraken Engels. Er was nog een andere buitenlandse die er vandaag voor het eerst was en zij vroeg me waar ik vandaag kwam. Ze moest lachen toen ze hoorde dat ik uit Nederland kwam, want zelf kwam ze uit België! 'Jullie zitten ook overal', zei ze. ;-) En het werd nog gekker toen bleek dat haar man uit Roosendaal kwam! Dat geloof je toch niet?! Ze vond het heel jammer dat ik er voor het laatst was (en ik ook), want anders had ze graag samen met mij dingen willen doen. Echt zonde dat ik haar nu pas heb ontmoet :-( . Maar ik heb haar in ieder geval kunnen helpen op haar eerste dag bij Second Harvest. 

En dit was mijn laatste blog vanuit Tokyo... Ik ga nog een mooi weekje tegemoet, want Nick en ik gaan nog een weekendje Tokyo uit en we hebben daarna nog een paar dagen samen (hij heeft maandag t/m woensdag vrij genomen), maar volgende week donderdag ben ik weer in Nederland... Maar zo ver is het nog even niet. O:-) 

Heel veel liefs, 

Maroussia xx

Foto’s