Week 11

Vrijdag 22-3-2019

Het sakura (kersenbloesem) seizoen is nu officieel begonnen en hoewel het vandaag vooral bewolkt was, trok half Tokyo (waaronder ikzelf) erop uit om de bloesems te gaan bekijken. Het was ongeveer een uur reizen naar Ueno Park, één van de populairste parken van Tokyo en één van de beste plekken voor hanami (letterlijk 'bloemen kijken'). Er zit ook een dierentuin waar ze reuzenpanda's hebben. Die schijnen geluk te brengen, en om ze te mogen bekijken moet je meedoen aan een loterij. Dat heb ik dus maar even niet gedaan ;-) . Net zoals bij de Meguro Rivier waren de meeste bloesems in het park nog niet uit. Toch mocht dat de pret niet drukken: er viel genoeg te zien, er waren verschillende eetkraampjes, mensen hielden picknicks en waar de bloesem al wél uit was, dromde iedereen gemoedelijk samen om dezelfde unieke foto te maken. Bij een boeddhistisch tempeltje wilde ik een kralenarmband voor Nick kopen, omdat zijn oude armband helemaal versleten was. Met Google Translate probeerde ik achter de betekenis van de edelstenen te komen (want ik wilde er liever geen geven die voor hulp bij vrouwelijke ongemakken zou zijn of zoiets :-P ) en ik deed er dus vrij lang over. Op een gegeven moment tikte de verkoper mij op mijn schouder en zei hij iets wat ik niet echt verstond. Een heel lief oud vrouwtje, dat naast mij ook wat dingetjes aan het bekijken was, vroeg iets aan de man en het antwoord daarop begreep ik wel: ze gingen sluiten. Ik had nét een mooie armband gevonden (zwarte kralen en één witte lotus, die symbool staat voor mentale puurheid in tijden van beproeving) en het vrouwtje wilde ook nog iets kopen. Gelukkig vond de verkoper het goed. Het vrouwtje had een gebedsplankje in de vorm van sakura bloesem gekocht en die liet ze vol trots aan me zien. Ik zei (in het Japans) dat 'ie heel mooi was en toen begon ze me toch te glunderen! Echt heel schattig. Toen ik de armband had afgerekend, ging ik ergens iets drinken. Het vrouwtje liep toen toevallig voorbij en toen ze me zag begon ze weer te stralen en te zwaaien. Normaal zijn Japanners vrij in zichzelf gekeerd dus dit vond ik echt heel leuk. :-) 

Zaterdag 23-3-2019

Na het uitslapen en weer spelletjes met Michiel en Emily gespeeld te hebben, besloten we om toch ook nog wat actiefs te gaan doen. Een week ervoor hadden we tenslotte nog op een snowboard gestaan! We gingen naar de klimhal waar we al eerder waren geweest om weer te gaan boulderen. Ik was een klein beetje huiverig omdat ik de vorige keer een blessure had opgelopen. Op advies van een collega van Nick begonnen we met een goede warming-up en oefenden we om op de juiste manier (op je rug) te vallen. Naast de roze en gele beginners banen waagden we ons ook aan de oranje (ik) en groene (Nick) banen. Daar komt een hoop spierkracht en behendigheid bij kijken. Op een gegeven moment wilden onze spieren niet meer meewerken van vermoeidheid. We liepen naar het nabijgelegen Shimo-Kitazawa om daar wat te eten in een curry-restaurant. We konden weer kiezen hoe pittig de curry moest zijn: tussen de 0 en de 30 (15 werd omschreven als niveau 'maniak' en 30 als 'doodsverachting'). Ik ging voor 2 en Nick voor 3 en geloof ons: dat is meer dan genoeg! O;-)

Zondag 24-3-2019

We waren vandaag relatief vroeg wakker omdat het zonnetje al vroeg volop scheen. Na het ontbijt maakten we een wandeling naar de nabijgelegen Shrine met konijnen waar ik al eerder was geweest. Nick vond het ook een mooi plekje. Daarna liepen we door naar een andere tempel die in de buurt lag. We lunchten bij de Tendon Tenya, een ketenrestaurant waar ze verschillende soorten tempura (gefrituurde groenten, vlees en vis) serveerden met soep en rijst. Ik ging natuurlijk voor alle groenten :-) . Nick liet me ook een bijzondere plek zien: een batting station op het dak van een gebouw waar je honkballen kon slaan die door een machine werden 'gegooid'. Er zaten wel netten omheen, maar verder was de 'kooi' helemaal open. Nick liet me zijn honkbal skills van vroeger zien (hij kan het nog steeds!). Vervolgens namen we een mini tram naar het volgende plaatsje waar we weer een tempel bezochten. Daarna liepen we terug naar Umegaoka - we kwamen onderweg een kersenboom tegen die al wel vol in bloei stond: een weeping cherry tree, die leek op een treurwilg. 

Maandag 25-3-2019

Niet veel bijzonders; ik ben binnen gebleven en heb me prima vermaakt. 's Avonds heb ik lang met mama ge-Skypet om weer lekker bij te kletsen. 

Dinsdag 26-3-2019

Nick had me ge-appt dat hij vanuit de trein naar zijn werk bloeiende kersenbloesem had gezien en hij had op een kaartje gemarkeerd waar het ongeveer was. Het was super lekker lenteweer; bijna 20 graden met zon! Ik had het behoorlijk warm toen ik er naartoe liep. :-P De bloesem was heel mooi zachtroze en er waren veel bijtjes aan het werk. Op een bankje onder een kersenboom heb ik lekker in de zon zitten lezen totdat de bewolking toenam en het fris werd. Af en toe nam een windvlaag al wat bloemblaadjes mee en daarom begrijp ik de hype van de bloesems ook wel; je moet er snel bij zijn want voor je het weet, is het weer weg! 

Woensdag 27-3-2019

En dus stond ook vandaag weer in het teken van bloesems kijken. ;-) Dit keer ging ik naar Yoyogi Park; nog een beroemd park in Tokyo. De bomen stonden daar ver uit elkaar met her en der wat kersenbomen, dus was het niet zo benauwend druk. Ook nu waren er weer veel mensen aan het picknicken; niet alleen gezinnen doen dat, maar ook bedrijven. Nick vertelde dat sommige werknemers de avond vóór de picknick al op het kleed slapen om van de beste plekken verzekerd te zijn... Ik heb weer wat zitten lezen op een bankje bij het hondenpark maar door een frisse wind ben ik daar niet al te lang gebleven. Ik liep uiteindelijk via Harajuku naar Shibuya (wat best lang duurde omdat Google Maps ermee op was gehouden maar gelukkig wist ik wel enigzins de weg) en daar at ik een lekkere crêpe met aardbei, banaan en room. Vervolgens heb ik nog wat in winkeltjes gekeken en daarna ben ik met de trein terug naar Umegaoka gegaan. 's Avonds heb ik met Nick weer ramen gegeten. Oh, en een kaart die mama en papa hadden gestuurd was binnen gekomen. Super lief!

Donderdag 28-3-2019

Vandaag wilde ik weer helpen bij Second Harvest Japan, maar het schema zat alweer vol! Hopelijk is er volgende week nog wel plaats, want daarna kan het niet meer.. Het is gek om te bedenken dat ik langzamerhand kan beginnen met aftellen tot mijn terugreis - maar zo ver is het nog niet! We gaan er nog twee mooie weken van maken. 

Veel liefs, 

Maroussia xx