Week 4

7 februari 2019 - Setagaya, Japan

“Every day may not be good...
but there's something good in every day”
― Alice Morse Earle

Vrijdag 1-2-1019

Ik stond vanochtend best moe op, waarschijnlijk van alle nieuwe indrukken die ik had opgedaan bij Second Harvest Japan. Ik vind het nog steeds tof dat ik het gewoon heb gedaan, al zeg ik het zelf... O:-) Het was heel erg fris buiten - wat je op zich kan verwachten in de winter - maar dat kwam vooral door een stevige gure wind die waaide. Ik trok een extra laag kleren aan voor het hardlopen, want het was tijd voor mijn tweede les van week 2, en vertrok weer naar het park. Daar was het aanzienlijk rustiger dan normaal. Het was eigenlijk ook helemaal geen lekker weer om buiten te zijn. Het hardlopen viel tegen, vooral de stukken waar ik wind tegen had, en op het eind voelde ik me echt uitgeteld. Normaal loop ik altijd nog extra rondjes of ga ik even kijken hoe de pruimenbloesem erbij staat maar daar had ik nu geen fut meer voor, dus ging ik snel terug. De rest van de dag heb ik weinig gedaan zodat ik een beetje energie kon besparen, omdat ik 's avonds nog met Nick uit eten wilde gaan. Ik had een aantal restaurantjes in de buurt opgezocht die me leuk leken. Helaas moest hij langer blijven op zijn werk en uiteindelijk besloten we om maar iets makkelijks te halen en dan van het weekend uit eten te gaan. 

Zaterdag 2-2-2019

We waren vanochtend op tijd voor het ontbijt bij het koffietentje! Vonden we zelf best wel een prestatie. ;) We hadden niet echt plannen om er ver op uit te gaan, maar we wilden wel iets leuks gaan doen. Nick had al een tijdje zin in bowlen. Dat was voor ons allebei alweer járen geleden. We vonden een bowlingbaan in de buurt (Copabowl in Shinjuku) waarvoor je niet hoefde te reserveren. Je kon kiezen tussen gewoon of disco, en natuurlijk gingen we voor disco, compleet met blacklight, discoballen en lekker hysterische muziek. Nick gooide al vrij snel een paar strikes. Al mijn oefeningen met Wii Sports bowling ten spijt kon ik gewoon niet van hem winnen. Na drie potjes was ik ook best moe en besloten we om nog even te gaan pingpongen, want dat kon daar ook. Toen we daarna de batjes en het balletje terug wilden brengen naar de balie, viel het balletje precies van de trap naar een plek waar wij niet bij konden. Zal je altijd zien. Gelukkig vonden ze het niet erg. We verlieten de Game Hall rond lunchtijd en zochten een plekje in de buurt om wat te gaan eten. Bij een Italiaan in de buurt hadden ze kleine Margherita pizza's en verse smoothies (en ijs, maar daar was het zeker geen weer voor). Tijdens het eten werd ik opeens totaal niet lekker. Niet door het eten, maar het voelde alsof alle energie uit me was gezogen. We gingen snel terug naar Umegaoka. In de loop van de middag en avond werd het steeds erger. Ik kreeg overal spierpijn, ik had het koud maar ik had ook koorts, mijn keel deed pijn en ik was benauwd door het hoesten. Ze hadden op Nick's werk al gewaarschuwd dat er een hardnekkig griepvirus heerst en je ziet op straat ook meer mensen met maskertjes lopen dan ooit maar tot nu toe was ik de dans ontsprongen. Tot nu. 

Zondag 3-2-2019 t/m Donderdag 7-2-2019

Deze dagen zijn eigenlijk samen te vatten in 1 woord: griep. Met een hoofdletter G. Ik ben tot niet veel in staat geweest. Een paar keer heb ik mezelf wel naar buiten gesleept in de hoop dat de frisse lucht me goed zou doen, maar a) ik kreeg niet echt veel frisse lucht binnen want ik moest zo'n maskertje op waardoor ik eigenlijk steeds mijn eigen warme koortsadem aan het recyclen was en b) datzelfde maskertje was extra oncomfortabel omdat mijn brilglazen steeds besloegen waardoor ik weer niks zag en ik had niet veel zin om ook nog mijn nek te breken en c) ik was al bekaf na een wandelingetje naar de supermarkt en terug. Dus. Verder dan dat gaan mijn verhalen over deze week helaas niet. :-( Hopelijk voel ik me snel weer beter! 

Veel liefs, 

Maroussia 

1 Reactie

  1. Nancy:
    7 februari 2019
    Beterschap meis!